Anne ile çocuk arasındaki bağ çok
güçlüdür. Paylaştıkça büyüyen bir güçtür
bu. Sevgiyi, saygıyı, sevinci, üzüntüyü
paylaşırız. Sevgi paylaşmaktır.
Görünmez en
kuvvetli bağ
Gözlerimizi dünyaya açar açmaz
ilk olarak, sevgi ve mutlulukla
bizlere bakan annelerimizi
görürüz. Annelerimiz bizi
koşulsuz sevgileriyle sararlar,
koklarlar ve beslerler. Bir yerimiz
acıdığında, annemiz öpünce
geçer hemen acısı. Sevginin
iyileştirici gücünü ilk annemizden
öğreniriz.
En güçlü sevgi anne
sevgisi
Anne sevgisi sonsuza kadar sürer.
Annemizin öğütleri, zor ve ne
yapacağımıza karar veremediğimiz
zamanlarda, denizdeki fener gibi bize yol
gösterir. Tıpkı fırtınalı bir günde gemilere
yol gösteren deniz feneri gibi...
Deniz feneri gibi
Hastalandığımızda, ağladığımızda,
güldüğümüzde, okula giderken ve
ödevlerimizi yaparken annelerimiz
hep yanımızda. Dert ortağımız, oyun
arkadaşımız, hemşiremiz, kuaförümüz,
terzimiz, ilk öğretmenimiz ve en güzel
aşçımız! Ne çok şey annelerimiz...
Anne demek her şey
demek
Bazen hata yapabilir, annemizi
üzebiliriz. Ama onlar bize karşı çok
sabırlı ve affedicidirler. Hatalarımızı
düzeltmemiz için bize yardım ederler.
Hatalarımızdan alacağımız dersleri her
defasında sabırla anlatırlar. Affetmeyi
öğreniriz annelerimizden. Eğer onları
kıracak bir şey yaptıysak onlardan özür
dilemeliyiz. Biz de onların yaptıkları
hataları affedebiliriz.
Sevgi;
sabır ve affetmek
Sevginin koruyucu zırhı gibidir saygı.
Birbirini seven kişiler, birbirlerini
kırmaz, davranışlarına, sözlerine
dikkat eder. Anne ve çocuk birbirini
severken aynı zamanda birbirlerine
saygı da duyarlar.
Sevgi ile güçlenen
saygı
5
Mavi Kırlangıç - Mayıs