59 / 84
“BENİMKAHRAMANIMARAGÜLER"
”Dergimizinbuayki konusurolmodellikveetkileri.
Herkesesorduk, sizedesoralım: Sizinkahramanınız
kim? İdolünüzvarmı?
Tek bir kişi söyleyemem. Ara Güler’den çok etkilendim.
Sokak fotoğrafçısı Henri Cartier Bresson’un işlerini
çok beğeniyorum. Bizden önceki kuşakta bir takım
işler yapmış fotomuhabirlerinin, Salgado’nun,
Nachtwey’in işlerini çok beğeniyorum. Yaptığı işlerle
kendini ispatlamış insanları seviyorum. Fotoğrafçılıkla
ilgilenmeye başladığım ilk dönemlerimde hep onların
işlerine baktım. Çalışma tekniklerini, meseleye nasıl
baktıklarını inceledim. Fotoğraf tekniklerinden ziyade
çalışma teknikleri, o fotoğraflara nasıl ulaştıkları
daha çok ilgimi çekiyordu. Ara Güler özeline inersek
şayet; onun hakkında ne söylesek azdır. O çok özel bir
insan, huysuzluğuna rağmen bizimpirimizdir, foto
muhabirlerinin babasıdır.
yesilay.org.tr
59
YEŞiLAY
•
ŞUBAT 2016
gerektirmiyor. Bir de deklanşöre basıp duyarlılık artı düşen
görüntüyü oluşturmak fotoğraf mıdır değil midir meselesi-
ne bakmamız gerekiyor. Bu işin meslek boyutu da var; bu
işten kişi para kazanıyor ve birileri onun yaptığı işe güveni-
yorsa benim ona sen fotoğrafçı değilsin deme lüksüm yok.
Sürekli bir çekim, paylaşma, gelse de gelmese de beğeni
bekleme ve bunun oluşturduğu bir duygu durumu var artık
ortada. Beğeninin gelmemesi ya da istenilene ulaşamama
üzüntü, depresyon gibi bazı rahatsızlıkları da beraberinde
getiriyor. Bu işin bu kadar ciddiye gitmesi hakkında ne dü-
şünüyorsunuz?
Özellikle sosyal medyada fotoğrafların paylaşılması ve be-
ğeni üzerinden kurgulanan sistemde insanlar
ister istemez bu tarafla beslenmeye baş-
lıyor. Ego dediğimiz şey orada devreye
girmeye başlıyor. Bütün bu sistem-
lerin, üretilmiş işlerin yarıştırılması-
nın mantığı insanın egosu üzerine
kurulu. Dolayısıyla nasıl işler yap-
tığın konusunda benliğinle bir inanç,
bir sistem geliştirmediysen o zaman
o tuzakların esiri olmaya başlıyor-
sun. Bunu bağımlılık gibi düşünebilirsi-
niz. Çevremden de biliyorum. Birçok insanın
fotoğrafik olarak bir serüvenleri yok. Ya da fotoğrafla iliş-
kileri sadece hatıra düzeyinde olan insanlar bile saplantılı
biçimde yaptıkları işlerin beğenilmesi için çaba harcıyorlar.
Bu bana hastalıklı bir durum gibi geliyor. Kontrollü davran-
makta fayda var. Beğeni üzerinde hareket etmek benliğe
ciddi zarar verir.
Ara Güler
huysuzluğuna
rağmen bizim
pirimizdir, foto
muhabirlerinin
babasıdır.