

Uyandığımızda güneş ve kuşlar eşlik
eder sabah neşesine. Sofradaki
yemek, ailemizin varlığıyla lezzetlenir.
Sokakta oynamak, arkadaşlarımızla
birlikteyken eğlencelidir. Okulda
öğretmenimizin “Merhaba”sıyla
aydınlanır günümüz. Sevgimizi,
dostluğumuzu paylaşalım.
Birbirimize saygı ve anlayışla
yaklaşalım.
Kendimizi sevmemiz, kendimize
güvenmemiz çok güzeldir. Mutlu ve
başarılı olmak için gereklidir.
Sadece kendimizi düşünüp kendi
isteklerimizi önemsemekten
kaçınmalıyız.
Pek de hoş bir kelime değil ama bunun
adı “bencillik”tir. Bencillik, hem bizi
hem de çevremizdekileri mutsuz eder.
Bencillik, başkalarının nasıl
etkileneceğini umursamadan kendi
isteklerine göre davranmak demek.
Hep “ben” değil, yerine göre “biz”
diyebilmeyi öğrenelim.
Bencillikten korunup özverili
bir insan olmak isteriz.
Nasıl mı? Başkalarının bizim
davranışlarımızdan nasıl
etkileneceğini düşünelim.
Sözlerimizin karşımızdaki kişi
tarafından nasıl anlaşılacağını da…
Kendimize nasıl davranılmasını
istiyorsak başkalarına da öyle
davranalım. Böylece hem kendimize
hem de birbirimize sevgimiz
çoğalacaktır.
Biz,
birlikte mutluyuz
“Ben, ben, ben” mi?
“Biz, biz, biz” mi?
Sahip olduklarımızı paylaşmak,
yardımlaşmak hepimizi mutlu
eder. Bazen bir kalemi paylaşırız
arkadaşımızla. Bazen de
dostluğumuzu… Böylece “yalnızlık”
duygusu hiçbirimizin kapısını
çalmaz. Sevgi bağlarımız güçlenir.
Özveri: Hep birlikte
huzurlu yaşamanın
anahtarı
“Bana nasıl
davranılmasını
isterdim?”
5
Mavi Kırlangıç - Şubat