Background Image
Table of Contents Table of Contents
Previous Page  52 / 84 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 52 / 84 Next Page
Page Background

yaşam

Kediler, köpekler, kuşlar…Onlar evimizin

yaramaz ama bir o kadar sevimli bireyleri! Onları

sevsek de bazen bilinçsizce yaşamlarına etki

edebiliyor, onları alıyor, sonra terk edebiliyoruz.

Veteriner Hekim Ertuğrul Kaya ile ev hayvanları

ile bir arada yaşamayı konuştuk.

ÖMÜRBOYU

BAKABİLECEKSENİZALIN

Kedi mırlamasının psikolojik olarak

olumlu etkileri olduğu artık bilimsel

bir gerçek. Köpeklerin sadakati

ve vefası da dillere destan. Allah

(c.c.) der ki: “Hayvanlar benim

sessiz kullarımdır. Onlar şimdi

zulme susuyorlar, ama hesap günü

konuşacaklardır”. Bir hayvanı önce

şirin bulup oyuncak gibi almak

ve ardından onumeçhule atmak

acımasızlıktır. Burada ailenin çok

dikkat etmesi, çocuklarına da

bu yönde örnek olması gerekir.

Özellikle kediler, yapıları itibarıyla

bulundukları yere alışır ve kokular

yoluyla orayı benimserler. Bir

kedi, alıştığı mekan ve ortamdan

koparılmamalıdır. Bu durum sokak

kedileri için de geçerlidir. Hayvan

hakları yasalarla da korunmaktadır.

Birçok hayvan karne hediyesi olarak

alınıyor ve yaz tatili bitince sokaklara

atılıveriyor. Veteriner Hekim

Ertuğrul Kaya ile konuştuk bunu.

Dedi ki, “Bir evcil hayvan almak,

ömrünün sonuna kadar ona bakmak

ve onunla birlikte yaşamak demek.

Bu yüzden, evcil hayvan edinmeden

önce, insanlar onları gerçekten

isteyip istemediğini sorgulamalı,

buna hazır hissetmeli. Yol kenarına

eski bir eşyanızı bırakabilirsiniz, ama

evcil hayvanınızı bırakamazsınız.

Çünkü o bir canlı, hemde sizi

seven ve size ihtiyaç duyan bir

canlı. Bunu yapmak vicdansızlık.

İnsanlar tatile giderken hayvan alıp,

Ç

ilek tekir bir kedi yavrusu.

Onunla ilgili bildiğim

ilk şey bir arkadaşımın

arabasının altına fırlamış

olmasıydı. Arkadaşım acı bir frenle

durmuş, önce kediciğin annesini

aramış, bulamayınca da onu işyerine

götürmüştü. O kadar küçüktü

ki tabaktanmama yemeyi bile

bilmiyor, biberonla besleniyordu.

Arkadaşım onu sahiplendirmek için

hemen harekete geçti, ilk taliplisi 12

yaşında Hamza adında bir çocuk

oldu. Birlikte saatlerce oynamışlardı

ve babasına, “Kesinlikle bu kediyi

istiyorum, adı da Çilek olsun”

demişti. Hamza’nın yavruya ilgisi

sadece üç gün sürdü, onunla epeyce

oynamış, hevesini almıştı, bakmak

zor gelince onu arkadaşımın işyerine

geri postaladılar. Yeni bir sahip bulana

kadar bakımını üstlendim, biberonu

bırakacak kadar büyümüştü, evde

yapmadığı şirinlik kalmıyordu…

Mürsel ÇAVUŞ

Bensu KAYA

BENİ

MEÇHULE

BIRAKMA!

Veteriner

Ertuğrul Kaya

Yeşilay

52