tıktan sonra ben yarışmaya başladım. Zaten babam sı-
cak bakmıyordu yarışmama. Dolayısıyla hem artık o
pozisyonda olmadığından dolayı hem de bu işe destek
olmadığından dolayı destek de olmadı bana. Ben ba-
şarılı olmaya başladıktan, yıllar geçtikten sonra mane-
vi olarak destek vermeye başladı. Bir iki yarışıma gel-
di. O benim için çok önemli bir andı. Ama dediğim gibi
maddi olarak destek olmadı.
Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın “Gelin spor yapalım tek galibi
dostluk olsun” projesi içerisindesiniz. Bu proje ana fikri ne-
dir? Proje dâhilinde neler yapıyor-
sunuz?
Bizler sporcu olarak o projenin
tuğla taşı olduk. Ülkemizde bil-
hassa futbolda yaşananlara ba-
kılınca sporun aslında dost-
luk, birliktelik ve insanları moti-
ve amaçlı bir olgu olduğunu ma-
alesef unutuyoruz. Futbol insan-
ların birbirine saldırması, hırs-
larını çıkarması, kavga etmesi
için bir alan haline gelmeye baş-
lıyor. Bunlardan insanları vazge-
çirmek, bir de spor yapmayan in-
sanları spora yönlendirmek adı-
na bu proje başlatılmış oldu. Sa-
yın Bakanımız Suat Kılıç’ın da
projede aktif olarak projeyi des-
tekliyor olması da bence çok gü-
zel. Projeye bağlı bir tır şehirle-
ri dolaşıyor. Ben de Sayın Ge-
nel MüdürümMehmet Baykan’la
görüşüp birkaç yerde tırı kullan-
mıştım. Bu projenin içinde yer alarak çok keyifli an-
lar yaşıyoruz çocuklar ve gençlerle. İlgili şehrin Gençlik
ve Spor Müdürü ve çocuklarla birlikte basketbol, futbol,
hentbol oynuyoruz, kaleye geçiyorum, gol atıyorum..
Kısacası çocuklara sporu ve güzelliklerini tanıtıyoruz.
Bir de bu proje beni lise yıllarıma götürüyor. Robert
Koleji’nde de Field Day adında bir günümüz vardı yılso-
nunda. Bu günde çeşitli olimpiyatlar düzenlerdik. Ben
uzun atlamasında tutun, bayrak yarışına, uzun koşula-
ra kadar birçok yarışmaya katılırdım. Üç tane rekorum
var. Galiba iki tanesi daha duruyor, kırılamadı henüz.
Toplumu ve bilhassa geleceğin temeli olan gençleri tehdit
eden ve bununlamücadele edilmesi gereken bir alan var; ba-
ğımlılık. Öncelikle bağımlılığı nasıl tanımlarsınız?
Bağımlılığın bir sürü çeşidi var tabi. Bugün sos-
yal medya bağımlılığı, bilgisayar oyunları bağımlı-
lığı, alışveriş bağımlılığı, alkol bağımlılığı, uyuştu-
rucu bağımlılığı da var, aynı şekilde ilgi bağımlılı-
ğı diye bir bağımlılık da var. Bence her türlü bağım-
lılık kötü. Bazıları tabi sağlık açısından direk kendi-
sini gösteren bağımlılıklar ve haliyle dereceleri var.
Ama hepsinin kötü olduğunu düşünüyorum. Ha-
yatınızda nefes almak nasıl bir
ihtiyaçtır ve doğal bir süreçtir;
nefes almak gibi, düşünmeden
yapılan, değer yargılarınızın
önüne geçen, vazgeçemediğiniz
ve hayatınızın akışında onsuz
olmaz hale gelmeye başladığı-
nız anda artık o şeyin bağımlısı
olmuş hale geldiğinizi düşünü-
yorum. Bağımlı olacağınız ge-
reken tek şeyin Allah sevgisi ol-
duğuna inanıyorum.
Daha önce sigara kullandığınızı söy-
lediniz. Sizi sigara içmeye iten ve si-
garayı bırakmaya vesile olan sebep-
ler ne idi?
14 yaşında 22 yaşına kadar sekiz
sene boyunca ciddi şekilde siga-
ra içtim. Tabi basketbol oynama-
nın verdiği destekle belki de vü-
cudum çok fazla nikotin kalmı-
yordu ama sonuçta yine kalıyor-
du. Sigarayı iki kere bırakma-
ya çalıştım. İkisinde de yedi ay bıraktım ve sonrasın-
da tekrar başladım. İkisine de başlama sebebim; ‘ben
çok güçlüyüm, nefsim de çok güçlü; nasılsa yine bıra-
kırım. Bir tane içerim, bir şey olmaz’ diye düşünmek-
ten kaynaklanıyordu. Kendime çok güvendim ve çok
reklam yaptım bıraktım diye. Sonra tekrar başladım
ve o mücadeleyi veremedim. Fakat çok şükür 2003
yılında tamamıyla bıraktım. ‘Ben pis kokmak istemi-
yorum, öksürmek istemiyorum, ben gencecik ciğer-
lerimi zehirlemek istemiyorum artık ve ben bunu ya-
pacak kadar aciz bir insan değilim, Allah’ım bana yar-
dım et’ dedim ve bunu diyebildiğim noktada gerçek-
Yanımda sigara içildiği zaman çok rahat-
sız oluyorum. Bana sen de içtin, ne hak-
kın var bunu söylemeye diyorlar, buna
katılmıyorum. Çünkü kapalı ortamda sigara içmek, o
insanın nefes alma hakkına tecavüz etmek demektir.
“
