- Çok güzel bir hikâyeymiş, Nineciğim.
Teşekkür ederim, dedi Can, dinlediklerinin
etkisindeydi hala.
- İşte böyle Can. Bize ne çok şey anlatıyor
bu hikâye! Düşünsene! Her birimiz farklı
özelliklere sahip insanlarız. Aynı karaktere,
aynı kabiliyetlere sahip olmamız imkansız.
Ancak güzel arkadaşlıklar kurmak bizi
birleştirir. Böylece faydalı özelliklerimizi bir
araya getirmiş oluruz. Hem birlikteliğimizden
keyif alır, hem de birlikte çeşitli başarılar
elde edebiliriz, dedi Gül Nine. Torunun
hikâyeyi severek dinlemesi onu çok mutlu
etmişti.
- Haklısın. Benim de mahallede, okulda bir
çok arkadaşım var. Her biri çok farklı ve
özel benim için. Birlikte oyun oynamak
çok keyifli. Bazen gerekli olduğunda
birbirimize destek olmak da.
Mesela mahalledeki Enes’in
boyu hepimizden uzun. Ne
zaman topumuz ağacın
dallarına takılsa o alır.
Bizim sınıftaki Mustafa da tam bir
matematik dahisi. Bütün problemlerimizi o
çözer! Sonra Fatma diye bir arkadaşımız
var. Öyle yardımsever ki. Onun sayesinde
bir sürü kitap topladık sınıfça…
- Sevindim böyle güzel dostların olduğu için.
Bu kadar söz yeter şimdilik! Masadaki kâğıt
ve kalemler senin. Dilediğin gibi yaz, çiz,
boya, diyerek salona geçti Gül Nine.
Can, resim yapmaya koyuldu. Rengarenk
bir resimdi bu. Çünkü çizdiği resimde
bütün arkadaşları vardı.
Yeşilay Çocuk-Kasım 9