27 / 84
B
Bağımlılık tedavisi sonrasında birey için toplumsal hayata
katılım desteğe en çok ihtiyaç duyduğu evredir. Özellikle
uyuşturucu ve madde bağımlısı ergenlerin tedavi sonrası
aile ve topluma kazandırılmasında anne ve babanın nasıl bir
rol alacağı, tutum ve davranışları yeniden nasıl yapılandıra-
cağı hususu çocuk ve ebeveynleriyle yürütülen terapötik
yaklaşımlarla belirlenir. Madde bağımlısı çocuklar alanında
çalışan uzman personelin ailelerle terapötik (tedavi edici)
ilişki içerisinde olması gerektiğini belirten Aile Danışmanı
ve Sosyal Hizmet Uzman Fatih Kılıçarslan, bağımlıların so-
runlarının çözümlenmesinde ve toplumsal hayata kazan-
dırılmasında ebeveynlerinin sürece katılması gereğinin son
derece önemli olduğunu belirtiyor.
Tedavi bir ekip işidir
Madde bağımlısı ergenin ailesi çocuğunun madde bağımlı-
lığını geç fark ediyor; bu geç kalış, tedavi sürecini de olum-
suz etkileyerek, güçleştiriyor. Bu noktada tedavi sürecine
anne, babanın da katılması gerektiğini belirten Kılıçarslan
madde bağımlılığı tedavisinin bir ekip işi olduğunu belirte-
rek şu açıklamalarda bulunuyor: “Psikiyatr, psikolog, sosyal
hizmet uzmanı, hemşire ve aile birlikte çalışır. Madde kul-
lanan çocuklar düşük benlik algısı nedeniyle kendilerini so-
runlu hissediyor, problemin kendilerindeolduğunu sanıyor-
lar. Aile terapi yaklaşımıyla ebeveynlerin çocukta sorununa
madde kullanmanınyol açtığı farkındalığını oluşturması ge-
rekiyor. “Sorunlu bir kişi değilim, madde beni sorunlu hale
getirdi, ailemle ilişkilerimi bozdu” diye düşünmesini sağla-
mak lazım. Aile terapi süreçlerinde, hasta ve aile içi ilişkiler-
de meydana gelen çatışmalar, iletişim kalıpları, ebeveynle-
rin yaklaşımları terapistlerle birlikte değerlendirilmektedir.
Ebeveynlerin, hasta ile ilişkilerinde uygun tutumlar belirle-
mesinde, iç görü ve farkındalıklarının artırılmasında, ailenin
tedavi gücü harekete geçirilmelidir.”
Ebeveynlerin
çocuklarıyla açık,
duygularını anlamaya
dönük ve güvenli
iletişimkurabilmeleri
gerekmektedir.
yesilay.org.tr
27
YEŞiLAY
•
MART 2016