7 / 36
Aile sevgisi, doğuştan kalbimizde var olan bir sevgidir. Sevgi ailemizde başlar, sonra
tüm hayatımıza yayılır. Sevmeyi ailemizde öğreniriz. Sevgiyi artıran ve devam etmesini
sağlayan ise saygıdır. Birbirimizi sevdiğimiz için sözlerimize ve davranışlarımıza özen
gösteririz.
Aile: Sevgi ve saygı
İlk adımımızı atarken, ilk sözcüklerimizi öğrenirken, okula
başladığımızda, mezun olduğumuzda destek olurlar daima.
Hastalandığımızda onlar bekler yanı başımızda…
Ortak olurlar gülerken kahkahamıza, ağlarken
gözyaşımıza… Hayatımızın zorluklarla, başarılarla, hüzün
ya da sevinçle dolu olduğu tüm anlarda… İyi ki varsınız!
Aile olmak, yaşamı paylaşmaktır. Paylaştıkça güçlenen bir
bağdır, aile bağı.
Sevgiyi paylaşırız. Emeğimizi paylaşırız. Sevinci paylaşırız.
Üzüntüyü paylaşırız.
Soframızda paylaştığımız sadece yemekler değildir. O sofra
kuruluncaya kadar öyle çok emek ve çaba sarf edilir ki…
Karşılık beklemeden bize sunulan her nimetin kıymetini
bilmeli, ailemize teşekkür etmeliyiz.
Bize gösterilen iyiliğe, sevgiye, emeğe saygı
göstermek “vefa”dır. Yaşamın içerisinde
olumlu ve olumsuz birçok durumla karşılaşırız.
İstemeden de olsa birbirimizi kırabilir,
istemediğimiz davranışlar sergileyebiliriz.
İşte böyle anlarda birbirimize sevgimizi
hatırlayalım. Vakit geçirmeksizin özür dileyelim.
Birbirimizin kusurlarını görmezden gelip,
affedelim. Sevdiklerimizin bir gülüşü her şeye
değer!
Aile: Dayanışma
Aile: Paylaşmak
Aile: Vefa göstermek, özür
dilemek, affetmek
5
Mavi Kırlangıç - Ekim