Çocukta özgüven:
Ne ekersen onu onu biçersin
Kalıplarımızı yıkalım, çocuklarımızı yüreklendirelim
Okuldan gelince, hevesle o gün
yaşadıklarını anlatan çocuğu-
nuza, “Sus artık, yorulmadın
mı?” diye sitemlenirken, kocaman bina-
nın dört duvarı içinde oyun oynamaktan
başka derdi olmayan çocuğa, “Koşma,
otur, sakın ayağa kalkma, gürültü yap-
ma.” derken, sizinle paylaşacak çok şeyi
olduğu halde “Çok işlerim var, daha son-
ra...” diye ertelerken; çocuğunun haya-
tından neleri eksilttiğini, yok ettiğini bi-
len kaç anne ve baba var?
Her gün gündelik telaşlarla yorulan
anne babalar, “Daha sonra, bir saat son-
ra, bir dakika sonra” diyerek çocuğun o
anki duygularını, hayal kırıklığına dö-
nüştürüyorlar… Çok yoğun işlerimizi bi-
tirmek için ısrarla çabalarken, çocukluk
yıllarında oyun ve eğlenceyle geçeceği-
ni bildiğimiz yavrumuzla neden daha çok
vakit geçirmeyiz? Ve çoğu zaman bu ha-
taları farkında olmadan yaparız. Çün-
kü hep bir meşguliyetimiz vardır. Zamanı
adaletli bir şekilde bölemeyiz. Kendimiz
için, eşimiz için, işlerimiz için, dinlenmek
için. Her zaman yakınır dururuz “vaktim
yok, çok yoğunum” diye. Bugün çocuğu-
na sarılmaya dahi vakit bulamayan anne-
ler var. Hayatta bir şeyler uğruna koşuş-
turan. Peki, evlatlarımıza kim nasıl sahip
çıkacak? Eline verdiğimiz pahalı bir tele-
fon, oyuncak, tablet veya bol parayla ço-
cuğa hangi duyguları kazandıracağız?
Sen keyfine bak, ben senin için çalışırım,
saçımı süpürge ederim. Yeter ki bana en-
gel olma, ayağıma dolaşma…
Ben çocuğumu mutlu etmek
istiyorum, ona konfor sağlamak,
ona iyi ve kaliteli bir hayat sun-
mak istiyorum. Öyle ise niçin ona in-
san muamelesi yapmıyorum? Onun
çocuk olduğunu hep unutuyorum. İs-
tekleri, zevkleri, eğlencesi benimkin-
den farklı olacaktır diye düşünmüyo-
rum. Oyuncaklar, elbiseler, para, lüks
bir yere kadardır çocuk için. Ona bu-
gün erdem olarak neyi kazandırdınız?
Hangi disiplin kuralını ölçü koydu-
nuz? Hangi konuda empati yapabildi-
niz? Onun hangi duygusunu tamam-
ladınız, hangi eksiklerini gördünüz?
Hatalarını yok saymak yerine daha
da şiddetle hatalar mı aradınız; yoksa
şiddet de bir çözümdür diyerek cezalar
mı verdiniz. Belki de bugün TV sey-
retmeme cezası verdiniz, yok yok bil-
gisayarı kapattınız, üç gün oyun oy-
namama cezası verdiniz, dışarı
çıkmama cezası verdiniz. Ba-
baya şikâyet ettiniz, bir de
bağırdınız, kızdınız. Ha-
talarını da yüzüne vur-
dunuz. Bitti mi, çöze-
bildiniz mi? Anne
olarak ya da baba
olarak bu sorunu
gerçekten çöze-
bildiniz mi? Ço-
cuğun ruhun-
da kopan fırtı-
Kapak
GÜLER BİLEN
