ürkiye Yeşilay Cemiyeti Genel Merkezi’nin
değerli yöneticileri tarafından babamı anlatan
bir yazı kaleme almam istendi. Öncelikle bu
vefa ve kadirşinaslığa teşekkürü bir borç bili-
yorum. Rabbimmahcup etmesin. Çünkü ba-
bamı anlatabilmek pek kolay değil…
Aslında o benim hem babam, hem hocam,
hem iş arkadaşım ve hem de şu fani dünyada
en çok anlaşabildiğim, örnek aldığım ve say-
gı duyduğum bir ideal insan örneğiydi benim
için. 85 yıllık hayatını çok güzel hizmetler-
le süslemişti. Vatanına ve milletine hizmet aş-
kıyla dolu bir insandı.
Onun hayatında çok önemli yeri olan iki
kurum vardı: Askerlik ve Yeşilay…Askerli-
ği de, Yeşilay’ı da çok severdi. Askerliğini ya-
pıp gelen gençlerin oradaki zorluklardan yıl-
gınlıkla bahsetmesine hayret eder ve “Ben bir
kere daha dünyaya gelsem yine asker olur-
dum,” derdi. Çünkü askerliği peygamber oca-
ğı kabul ederdi.
1920 doğumlu olan babam, 12 yaşında as-
keri okula girmiş. 1941 yılında da topçu suba-
yı olarak ordu saflarına katılmış. Çeşitli kade-
melerde 27 yıl hizmet ettikten sonra, kendi is-
teği ile 1963 yılında emekli olmuştu.
Yeşilay’da 1964 yılında görev alan babam,
5 yıl Genel Sekreterlikten sonra, 1969 yılında
Genel Başkanlığa getirildi. 35 yıl süren Genel
Başkanlık görevinden ise 2004 Mart ayı so-
nunda, sağlık sebeplerinden dolayı istifa etti.
Yeşilay’da görev aldığı 1964 yılında ben
daha 9 yaşında bir çocuktum. Bu tarihten iti-
baren Yeşilay bizim hayatımızın en önem-
li parçası olmuştu. Çünkü babamı Yeşilay’la
paylaşmak zorunda kalmıştık.
Hayatının son 40 yılı Yeşilay’a hizmet-
le geçmişti. Hem de öyle severek, öyle ken-
disini adayarak ki, bazen, Yeşilay’dan başka
bir şey düşünmez oldun demeye kalkanlara:
“Efendim, Yeşilay’a hizmet, Allah-ü teâlânın
‘Emr-i bil ma’ruf, nehyi ani’l münker’ emrine
hizmettir” diye cevap verirdi. Bu yüzden de
kendisine gelen milletvekilliği, senatörlük ve
yüksek maaşlı yöneticilik tekliflerini hep geri
çevirdi.
“Efendim, onlar paralı işler, oraların talibi
çok olur ama Yeşilay’a hizmet parasız olduğu
için garip kalan bir Cemiyet. O yüzden ben
burayı bırakamam. Sonra Allah’tan bunun ce-
zasını görürüm. Rabbim bana bir emekli ma-
aşı nasip etti elhamdülillah, Allah kabul eder-
se, ben de onun karşılığında O’nun yolunda
hizmet ediyorum” derdi. Bu yüzden de emek-
li ikramiyesiyle aldığı zemin kat bir daire-
sinden başka mal varlığı olmadı. Çünkü mal
mülk onun için hiçbir zaman önemli olma-
dı. O, yolcu olarak geldiği dünyada, hiç bir za-
GÜLDEN KAPTANAĞAS I
T
BabamSelâhaddin
Kaptanağası’nın aziz
hâtırasına ithâfen…
19
Aslında o benimhembabam, hemhocam, hem iş arkadaşımve hemde şu
fani dünyada en çok anlaşabildiğim, örnek aldığımve saygı duyduğumbir
ideal insan örneğiydi benim için. 85 yıllık hayatını çok güzel hizmetlerle süs-
lemişti. Vatanına vemilletine hizmet aşkıyla dolu bir insandı.
