

Ümitsizlik yok!
Geçen yıl geçirdiğim kazada
ayağım kırılmıştı. Hata edip
ümitsizliğe kapılmıştım. Bir
daha futbol oynayamayacağımı
düşünmüştüm. Sonra anladım ki,
her zorluk azimle aşılabilir. Artık
zor bir durumla karşılaşsam bile
ümitsizliğe kapılmıyorum
Ninesinin sözleri Can’ın
zihninde dolaşıp durdu.
Eve giderken, yemekteyken,
ders çalışırken, uyurken…
Bugüne kadar ders aldığı
hatalarını ve bundan sonra
hangilerini düzeltmesi
gerektiğini düşündü.
Günlüğüne şunları yazdı:
Ne olursa olsun,
doğrudan şaşma!
Sınıfa gelen yeni biri vardı:
Alican. İlk geldiğinde bazı
arkadaşlar ona yakınlık
göstermedi, hatta dışladı.
Önceleri nasıl davranacağımı
bilemedim. Sonra kalbimin
sesini dinledim. Ve Alican’ın
yanında, kimsenin oturmak
istemediği, boş yere oturdum.
İyi ki hatamı anlamış ve
düzeltmişim. Çok güzel bir
dost kazandım.
Başarı için daima çalış!
Bazı dersleri zor anlıyorum diye, çalışmayı
bırakmıştım. Annem, öğretmenlerimle bu durumu
paylaşmam gerektiğini söyledi. Onların anlayışı,
benim de çaba göstermem işe yaradı. Anladım ki,
başarmak için çalışmaktan vazgeçmemek gerek.
İyi ki sözlükte
“özür dilemek” var!
Bazen istemeden de
olsa, söylediğim sözler
ya da bazı davranışlarım
karşımdakini incitebiliyor.
Fark ettiğimde, derhal
özür diliyorum.Ve aynı şeyi
bir daha tekrar etmiyorum.
Etkinlik:
Can, yaptığı hatalardan ders çıkarıyor. Siz, hangi
hatalarınızdan ders çıkarmayı başardınız?
Düşünelim, paylaşalım.
27
Mavi Kırlangıç - Ekim