12 / 36
GÜL NİNEMİN
GÖRÜNMEZ SAATİ
YAZAN: Gül Nine’nin torunu Can
Yaz tatilinde ninem ile birlikte çok güzel günler
geçirdim. Onunla birlikteyken “canım sıkılacak
vakit bulamıyor.” diyebilirim.
Ninemin mütevazi bir yazlık evi var. Biz de ailece
yanına gittik. Ben biraz daha uzun kaldım.
Tatilimin sonunda şüphelerimin gerçek olduğuna
karar verdim: Ninemin görünmez bir saati var.
Bu saatin akrebi yelkovanı yok. Zamanı da
göstermiyor. Ama öyle maharetli bir saat ki!
Evin ve içindekilerin bir planına sahip. Nerede, ne
var biliyor. Üstelik gün boyu yapması gerekenlere
göre programlıyor ninemi. Bu programı ve bilgileri
de ondan başka hiç kimsenin duyamayacağı
şekilde kulağına fısıldıyor.
Bu düşüncelerim biraz çılgınca. Farkındayım. Ama
inanın. Benim gördüklerimi kim görse benim gibi
düşünürdü. Buna eminim.
Hayretimi ve merakımı ninemle paylaşmaya karar
verdim.
“Nineciğim, sana bir şey soracağım. Ama beni
yanlış anlama, olur mu?”
“Neymiş bakalım bu yanlış anlaşılabilecek soru?”
“Şeyyyy… Yani sen yaşlı değilsin ama yaşın büyük.
Öyle olduğu halde hayatında her şey tıkır tıkır
yolunda gidiyor. Hiçbir işin aksamıyor. Ne evin
dağılıyor ne aklın karışıyor. Hangi kitabın hangi
rafta olduğunu bile biliyorsun. Sanki akıllı bir çalar
saatin var da sana hatırlatmalar yapıyor. Ama
ben bu saati hiç görmedim. Lütfen sırrını benimle
paylaşır mısın?”
Gül Nine hemen cevap veremedi. Çünkü
kahkahayla gülmeye başladı. Ardından:
“Aaa benim akıllı torunum. Evet, benim çok akıllı bir
saatim var. Sana göstermeyi de çok isterdim. Ama
ne yazık ki gösteremem.”
“Neden peki?”
“Çünkü bu saat benim beynimin içerisinde de
ondan. Aslında bu saatten senin de var. Herkesin
var.”
Kafam karışmış, merakım daha da artmıştı. Gül
Nine açıklamaya devam etti:
“Alışkanlıklarımız, bizim içimizdeki saatin alarmı
gibidir. Düzenli yaptığımız şeyler bizim için
10
Mavi Kırlangıç - Eylül