13 / 36
Can’ın Not Defteri
- “Sonra yaparım” düşüncesinden kurtulunca…
Hayatım zorlaşır sandım, aksine kolaylaştı. Hiçbir şey
birikmiyor. Derslerimi günü gününe çalışmaya başla-
dım. Sanki öğrenme hızım arttı.
Ninem, benim kendi “akıllı saatimi” keşfetmemi sağladı.
O günden beri…
- Yeni alışkanlıklar edinmeye gayret ediyorum. Hayatımı
kolaylaştıran alışkanlıklarımın sayısını artırıyorum. Ör-
neğin; kirlendiğini düşündüğüm giysiler doğruca kendi
yaptığım “kirli kutusuna” gidiyor. Çoraplarımı çıkarır
çıkarmaz içine atıyorum. Artık giysi dolabım dağılmıyor.
- Düzenli olmak benim için “sıkıcı” değil, “keyif ve-
ren” bir uğraş oldu. Odamdaki rafları kendime göre
düzenledim. Çekmecelerimin içlerine bölmeler yaptım.
Her şeyin yeri belli. Arayıp bulmak yerine her şeyi
“elimle koymuş” gibi kolayca bulabiliyorum.
- Not defterim cebimde. Listelerim sayesinde “unut-
mak” tarih oldu. Ödevlerim, arkadaşlarımın doğum
günleri, okumak istediğim kitaplar… Hatta annemin
bakkal siparişleri bile!
Etkinlik
Siz, düzenli ve planlı olmak
için neler yapıyorsunuz?
Paylaşın.
alışkanlık haline gelir. Her gün aynı saatte uyumak,
aynı saatlerde yemek yemek gibi.”
“Yani, aslında üstün kabiliyetli bir saatin yok, sen
kendin kabiliyetli bir insansın.”
“Hepimiz aynı yeteneğe sahibiz. Biraz gayret ederek
günlük yaşantımızı kolaylaştıran alışkanlıklar
edinebiliriz. Bu alışkanlıkları çocukken edinmeye
başlarız. Bir süre sonra kendiliğinden yaptığımız
davranışlara dönüşürler. Senin de böyle
davranışların var. Farkında değil misin? Her sabah
kalktığında yatağını düzeltiyorsun. Elini yüzünü
düzenli yıkıyor, dişlerini fırçalıyorsun. Pijamalarını
etrafta dağınık görmedim hiç. Sofrayı toplarken
senden yardım istememe gerek kalmıyor. Şimdi ben
sana sorayım. Senin de görünmez akıllı bir saatin
mi var yoksa?”
Bu sefer birlikte gülmeye başladık.
“Nineciğim. Benim öyle bir saatim yok. Ama öyle
şanslı bir çocuğum ki! Çok şükür senin gibi bir
ninem var!”
11
Mavi Kırlangıç - Eylül