Background Image
Previous Page  12 / 36 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 12 / 36 Next Page
Page Background

UZUN

BİR GÜN

YAZAN: Gül Nine’nin torunu Can

“Ben iyi bir ağabeyim!” diye başladım söze. “Tabi

ki kardeşim Ayşe’ye bakabilirim. Anneciğim, sen

gönlünü ferah tut. Biricik kızın bana emanet.” diye

böbürlenerek devam ettim.

Boyumdan büyük laflar mı ediyorum acaba, diye

bir an bile tereddüt dahi etmedim.

Annemin bakışlarından bana güvendiğini

anlamıştım. Bu güveni boşa çıkarmamak için

elimden geleni yapacaktım.

Kendimi özel bir görev üstlenen bir asker gibi

hissediyordum. Kararlı, kendinden emin ve gururlu…

Her şey babamın eve getirdiği yaldızlı

süslemelerle bezeli bir davetiye ile başlamıştı.

Pazar günü özel bir davete katılmaları

gerekiyordu. Sorun şu ki, bu organizasyona

çocuklar davet edilmemişti. Gül Ninem de

arkadaşlarıyla Doğu Ekspresi seyahatine

gidiyordu. İş başa düşmüştü. Ben de üzerime

düşeni yaptım. Evimize, kendime ve kardeşime

sahip çıkacağıma söz verdim.

Anneciğim sağ olsun, yemeklerimizi hazır edip

masanın üzerine yerleştirmişti. Allah’tan ısıtılması

gerekmeyen şeylerdi.

Evde alınabilecek tüm önlemler üzerine uzun bir

konuşma yaptık.

“- Ocak açılmayacak, fırının düğmelerinden uzak

durulacak.

- Buzdolabının kapağı açık bırakılmayacak.

- Muslukların kapatıldığından emin olunacak.

- Balkonun kapısı açılmayacak, pencerelerden

uzak durulacak.

- Sağa sola koşulmayacak, terlenmeyecek, soğuk

su içilmeyecek.

- Ayşe oyun oynarken, boya yaparken asla yalnız

başına bırakılmayacak.

- Uzun süre televizyon izlenilmeyecek…”

Ben tüm bunları zaten biliyorum. Ama anneciğim

tekrarlamadan edemedi. Neyse, içi rahat etsin

diye sesimi çıkarmadım. Onlar gittikten sonra

Ayşe ile serüvenim başladı. Annemleri yolcularken

biraz nazlansa da benimle birlikte olduğu için

çok mutluydu. Sürekli bir şeyler yapmak istiyordu.

Önce tüm legolarını ortaya döktü. Ardından

evcilik oynamaya karar verdi (İtiraf ediyorum,

evcilik benim için pek keyifli bir oyun değil ama

Ayşe bayılıyor!). Meğer Ayşe’nin kocaman bir

bebek koleksiyonu varmış. Bir o kadar da minik ev

eşyaları... Ayşe’nin istekleri de enerjisi de bitmek

bilmedi. Boyama kitabının sayfalarını jet hızıyla

10

Mavi Kırlangıç - Ağustos