Background Image
Previous Page  13 / 36 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 13 / 36 Next Page
Page Background

Can’ın Not Defteri

* Öğretmenlerim.

Bir kelime öğretmek için, bin damla

alın teri döküyorlar. Öğrencilerine bilgi ulaştıran

elçiler adeta. Onların görev aşkı, sorumluluğun ne

olduğunu anlamamı sağlıyor.

* Güzel arkadaşlarım.

Çok şanslı bir çocuğum galiba.

Sözünde duran, kendi yaptığı doğruların da hataların

da arkasında duran dostlarım var. Gerektiğinde özür

dilemeyi, hatalarını telafi etmeyi de biliyorlar.

İnsanların sevdiği ve güvendiği biri olmak hoşuma

gidiyor. Kendimi büyümüş hissediyorum.

Çevremdeki sorumluluk sahibi insanların davranışlarını

gözlemlemeye başladım:

* Canım babam.

Ailemizin geçimini sağlamak için çalışı-

yor. İşine hiç geç kalmaz. Tek amacı beni ve Ayşe’yi

güzel yetiştirmek.

Ahlaklı olalım diye öyle gayret ediyor ki! İyi bir örnek

olmak için davranışlarına daima özen gösteriyor.

* Canım annem.

Tüm gününü hatta ömrünü ailesine

adıyor. Evimiz onun sayesinde yuvamız oluyor. So-

rumluluklarını saymakla bitiremiyorum. Elimden geldiği

kadar ev işlerinde yardımcı olmaya gayret ediyorum.

Öyle seviniyor ki!

* Sevgili Gül Ninem.

Sevgi dolu kalbini herkese açar.

Onu gören gülümser, sokaktaki hayvanlar bile mutlu

oluyor sanki. Yardıma ihtiyacı olana sessizce koşar.

Başkalarını mutlu etmek, ona yaşama sevinci veriyor.

Etkinlik

Evde, okulda,

arkadaşlarımızın arasında

ne gibi sorumluluklarımız

var, düşünelim.

boyadı. Büyüdüğünde bu hızla ders çalışırsa iyi

olur, diye düşündüm. Yemeğimizi yedik. Elimizi

yüzümüzü yıkadık. Dişlerini fırçalarken de çok

mutluydu. Şöyle bir etrafıma bakınca, evin haline

inanamadım. İş bölümü yaptık. Ayşe, bebekleri,

legoları topladı, ben boyaları ve kitapları. Ayşe’nin

gözleri kapanıyordu. Yatağına yatırıp ona bir

masal okudum. Kapısını aralık bırakıp kendi

odama geçtim. Normal bir günün iki katı yorgun

hissediyordum. Meğer birinin sorumluluğunu

taşımak sandığım kadar kolay değilmiş.

Annemler geldiğinde uyumak üzereydim. Babamla

birlikte yanıma gelip bana çok teşekkür ettiler.

Dediklerine göre, gözleri arkada kalmamış.

Çünkü benim bu sorumluluğu taşıyabileceğime

güveniyorlarmış. Bu sözler tüm yorgunluğumu

almaya yetti. Annem babam, ailemiz için onca

emek verirken, benim de bir şeyler yapabileceğimi

görmek beni mutlu etti. Uzun bir günün ardından

güzel bir uykuyu hak ettim doğrusu.

Gül Ninem seyahatten bir dolu anı ve fotoğrafla

gelecek. Benim de ona anlatacaklarım var.

11

Mavi Kırlangıç - Ağustos