yesilay.org.tr
40
YEŞiLAY
•
ŞUBAT 2015
DOSYA
MAKALE
1.
Sosyal fobi ile ilgili şikâyetler fark edildiğinde tedavi için
başvurulmalıdır. Çünkü sosyal fobi, doğru tedaviyle
tamamen iyileştirilebilir bir rahatsızlıktır. En etkili tedavi
bilişsel-davranışçı terapilerdir. Gerektiğinde ilaç tedavisi de
eklenebilir.
2.
Kişinin rahatsızlığıyla ilgili bilgi alması ve araştırması hem
duygularını anlamasına hem de sorunlarıyla baş etmesine
yardımcı olacaktır.
3.
Kişinin işyerinde kaygı uyandıran durumları belirlemesi ve
yaşadığı kaygıyı tanıması önemlidir. Kişiler bu düşünceleri
tanımakla onları değiştirmeye yönelik önemli bir adım atmış
olurlar.
4.
Sosyal ortamlardan kaçınma, sorunun sürmesine
ve yoğunlaşmasına yol açacağından, kişi en kolay
yapabileceklerinden başlayarak, işyeri ve iş dışında sosyal
ortamlara girmeye çalışmalıdır.
5.
Kişi, ruhsal ve fiziksel stresle baş etmek için fiziksel
aktivitelerde bulunmalı ve spor yapmalıdır. Nefes
egzersizleri, gevşeme teknikleri, yoga gibi anksiyete azaltıcı
yöntemleri öğrenmek ve uygulamak sürece yardımcı olabilir.
6.
Alkollü içeceklerden ya da kontrolsüz sakinleştirici tarzda
ilaç kullanımından uzak durulmalıdır. Kaygıyı yatıştırmak için
alkol almak veya kontrolsüz ilaç kullanmak bağımlılığa yol
açabilir.
Ve yaklaşmakta olan toplumsal bir olaydan, örneğin
katılım gerektiren bir toplantıdan haftalar önce
kaygılanmaya başlayabilirler.
Sosyal fobide görülen tipik korkuların; topluluk
önünde konuşmak, yabancı kişilerle tanışmak-
karşılaşmak, toplum içinde yemek yemek, küçük
grup etkinliklerinde yer almak, partilere gitmek,
başkaları tarafından izlenirken yazı yazmak ya da
çalışmak, topluluk önünde müzik aleti çalmak gibi
performans gerektiren durumlarda bulunmak,
otorite ile karşılaşmak, yetkili birisi ile konuşmak
şeklinde sıralandığının altını çizen İlter, sosyal fobiye
eşlik eden özelliklerden bazılarının da eleştirilmeye,
reddedilmeye karşı aşırı duyarlılık, haklarını
savunamama, benlik saygısında düşüklük gibi kişilik
özellikleriyle bağlantılı olabileceğini belirtiyor.
Sosyal fobinin altında biyolojik ve çevresel birden
fazla sebep yattığını; ailenin çocuk yetiştirme
tarzı, ebeveyn-çocuk ilişkisi, aile içinde sosyal
ortamlara katılımın azlığı, duygusal olarak reddedici
ve aşırı korumacı anne-baba, çocuklukta yaşanan
olumsuz, travmatik sosyal olayların sosyal fobi
gelişmesini etkileyen faktörler olduğunu belirten
İlter, iş ve özel hayata dair önerilerini şu şekilde
sıralıyor.
