B
unlardan birincisi eylemsel bağımlılıkların toplum
tarafından kimyasal bağımlılıklardan farklı olarak
bir bağımlılık olarak değil de kötü alışkanlık
olarak düşünülüp değerlendirilmesidir.
İkinci sebep kumarın şans, talih ya da bahis oyunu gibi daha
kabul edilebilir ve masum görünen isimlere büründürülmesi
ve bunun sonucunda kumar oynayanların oynadıklarını
kumar olarak algılamamalarıdır.
Üçüncü sebep ise dünya çapında çok sayıda ülkede kumarın
devlet eliyle ulusal ya da yerel organizasyonlarla oynatılmasıdır.
Hiç şüphesiz bu üç sebep kumarın sosyal anlamda daha
kabul edilebilir ve daha az tehlikeli olarak değerlendiril-
mesine yol açmaktadır. Toplum tarafından kabul edilebilir
olması kumar davranışının artmasına ve bağımlılığa dö-
nüşmesine ciddi anlamda zemin hazırlamaktadır. Çünkü bir
bağımlılığının toplum tarafından kabulu ne kadar yaygınsa
bağımlılığın artma oranı o kadar yükselir. Alkol veya madde
bağımlılıklarından daha az tehlikeli olarak değerlendiril-
mesi ise bağımlı düzeyde kumar oynamanın alınabilir bir
risk olarak görülmesine sebep olmaktadır. Halbuki kumar
bağımlılığı aynı diğer bağımlılıklar gibi uzun vadede ciddi
anlamda maddi sıkıntılara, aile problemlerine, iş bulma ya
da devam ettirme sorunlarına, psikolojik zorluklara ve
intihara sebep olabilmektedir.
Toplumsal olarak kumar bağımlılığının yanlış değerlendirilmesi
bu şekildeyken bireysel olarak da bağımlılar kendilerini iki
konuda ikna ederek kandırmış oldukları görülür. Bunlardan
birincisi davranışları hayatlarında ne kadar çok probleme yol
açmış olursa olsun aslında problemin davranışta olmadığını
düşünürler ve problemleri başka sebeplere atfederler. İkinci
olarak da ne zaman isterlerse davranışı bırakabileceklerini
düşünürler. Halbuki hayatlarında ne problemolursa olsun
kumar bağımlılığı o probleme yol açmamış olsa bile problemin
devametmesinde veya çözülememesindemutlaka etkili
olacaktır. Yine kumar bağımlılığı adı üzerinde bağımlılık olduğu
için kişiden insiyatifi kaldıracak ve davranışı bırakma anlamın-
da bireysel irade gücünüminimize edecektir.
Kumar Bağımlılığın Tanısı
Kumar bağımlılığı literatürde 18. yüzyılın başlarında yer
almaya başladıysa da psikiyatrik hastalıklar tanı kitabı olan
DSM’ye girmesi 1980’de ancak olabilmiştir. Ancak yine de
bağımlılık olarak değil başka türlü tanımlanamayan dürtü
Kumar bağımlılığı eylemsel bir bağımlılıktır. Bağımlılık
olması açısından alkol ya da madde bağımlılığı gibi kimyasal
bağımlılıklardan bir farkı yoktur. En eski ve yakın zamana
kadar en yaygın eylemsel bağımlılıktır. Söz konusu yaygınlığın
üç temel sebebi vardır.
me hme t d i nç
K l i n i k Ps i kolog / Y e ş i l ay B i l i m K u r u lu Ü y e s i
yesilay.org.tr
21
YEŞiLAY
•
AĞUSTOS 2014
