![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0048.jpg)
Yemeklerinizde kültürümüze,
öze dönüş fikri nasıl oluştu?
İlk kitabım çıktığında mutfakta
yaratıcılıkta bir eksiklik
olduğunu düşünmüştüm.
Anadolu'da çok çeşitli tarifler
varken et restoranlarında da
balıkçılarda da aşağı yukarı
aynı yemekler vardı. Bunlar
modern zamanlara göre daha
da zenginleşebilirdi çünkü aynı
patlıcanı yapıyorsunuz ama
kışın patlıcan yapmak demek
aslında daha az lezzetli şeyler
çıkarmak anlamına geliyor. O
lezzeti artırmak içine başka
şeyler eklemek gerekiyor.
Biz burada daha güzel ve
farklı lezzetler yaratabilmeyi
hedefledik. Bu benimsendi
ve pek çok insan da bunu
yapmaya başladı. Gördük ki
diyelim bir kısırı, bir çorbayı,
bir böreği yaparken işin
özü kaybediliyor. Okullarda
da Türk Mutfağı yeterince
okutulmadığı için bu bilgiye
“arabam, evim olsun”dan ziyade
Türk mutfağına baş koymuş
olmamdan kaynaklanıyor. Ne
kazanıyorsak ekibime
harcıyorum. Her ayı bu ekiple
götürebilmek için uğraşıyorum,
benim seçimim bu yönde
oldu. Çok net söyleyebilirim
ki, yapılması ve sürdürülmesi
kolay bir model değil ama
tabii ki insanı daha güçlü
yapıyor. Çünkü benim hayalim,
bundan 20 yıl sonra Türk
Mutfağı tekniği denince akıllara
bizim kitaplarımızın gelmesi,
insanların bizim yemeklerimizle
büyüyüp sonra çocuklarına da
o yemekleri öğretmiş olmaları.
Eğer böyle bir şey yaratmak
istiyorsanız bu zorluklara
katlanmamız gerekir diye
düşünüyorum ve bu nedenle
de bu zorluklara katlanıyoruz.
Sadece Refika'nın Mutfağı değil,
bugün yarın bana bir şey olsa
bunu devam ettirebilecek bir
ekibim var.
diğerlerinden eksik olmaması
ve o yemeği yaparken o yemekle
ilgili bilgiler veriliyor olması.
Tabii bunu yapan da var
yapmayan da. Ben yapan tarafta
olmayı tercih ederim.
Refika’nın Mutfağı denince
akla sadece Refika Şef değil,
koca bir ekip geliyor ve siz de
tüm başarılarınızı ekibinizle
paylaşıyorsunuz. Bu işte ekip
olmanın önemi nedir?
Bu çok doğru, diğerlerinden en
büyük farkımız şu; Türkiye'de
bu tarz popüler işler yapan
insanların hepsine baktığımızda
kendileri ön plandadır ve
ekipleri de çok küçüktür.
Aslında bu biraz da seçim ve
çoğu zaman bir zorunluluk gibi
oluyor. Çünkü bu insanlar belirli
bir hayat standardına erişmek
ve çocuklarına bakmak
istediklerinde aksini yapmak
neredeyse mümkün değil.
Benim tek başına olmam,
Biz burada daha güzel ve
farklı lezzetler
yaratabilmeyi
hedefledik. Bu
benimsendi ve pek çok
insan da bunu yapmaya
başladı.
“Refika’dan Ürünler” ile
kaybolan sanatların geri
dönmesini, kaybolmadan
devam etmesini
sağlamayı amaçlıyoruz.
yaşam
Yeşilay
48