nin altyapısını oluşturmanız hasebiyle karate sporu-
nu bir genç bakış olarak nasıl yorumlarsınız?
Bizden önce de dünya şampiyonları vardı, biz-
den sonra da çok şampiyonlar olacaktır. Türki-
ye Karatesi her geçen yıl daha fazla şampiyon
çıkarmakta. Bundan önceki dünya şampiyona-
sında yanılmıyorsam 12 madalya vardı, bu yıl
toplam 14 madalya kazandık. Daha da yüksek
seviyeye çıkacağına, çok daha iyi sporcular ye-
tişeceğine inanıyorum. Türkiye’de karate daha
da gelişecek.
Bir fotoğrafınızı gördük, maç bitmiş ve siz secde edi-
yorsunuz. Bunun bir amacı var mıydı?
Elbette vardı. İspanya’dasınız ve İspanyollarla
final oynuyorsunuz. Biz daha önce bir şampiyo-
nada aynı İspanyol takımla Avrupa Şampiyonası
finalinde karşılaşmıştık. O zaman bizi yenmişlerdi
ve istavroz çıkarmışlardı. Ben Müslüman
bir gencim ve bu benim
kanıma dokundu. Bu
maçı izleyen kulüp
başkanımız da o
anı görünce ben-
den söz aldı “Fatih,
önümüzdeki Dünya
Şampiyonası’nda İs-
panyolları yeneceksiniz
ve siz de işte o zaman
secdenizi yapacaksı-
nız” dedi. Zaten bizim
içimizde vardı. O
fotoğrafta sadece benim
secde ettiğim görünüyor
ama üçümüz birden secde
ettik o sırada. O anı da bi-
zim Türk fotoğrafçımız değil,
Brezilyalı bir fotoğrafçı çekebil-
miş, ilginçtir.
Maç anı nasıldı peki?
Her takımın başında birer hoca vardı, Almanya,
Rusya, Mısır. Bizim takımın başında antrenörü-
müz, teknik kurulumuz, dışardan gelen misafir
hocalarımız, federasyon başkanımız, teknik
direktörümüz hepsi duruyordu. Yani arkamızda
bir hoca ordusu vardı. Yüreği bizimle olan, salonu
inleten bir Türkiye vardı. Dünya şampiyonası
farklı bir yarışma. Her ülkenin en iyisiyle yarı-
şıyorsunuz. Kötü rakip diye bir şey yok. En az
hata yapan kazanıyor. İstiklal Marşı’nı birincilik
kürsüsünde taşımak çok önemliydi bizim için.
Ben yaklaşık 100-150 kez kürsüye çıkmışımdır.
Ama Dünya Şampiyonasında birincilik kürsüsüne
İstiklal Marşı’nı taşımak apayrı bir şeydi, göğsüm
patlayacak gibi hissettim. Kendimizden geçtik,
Allah’ım sen bize yardım et, buradan ağlamadan
inelim dedik. Karşımızda en üstte Türk bayrağı
var; diğer bayraklar da derecelerine göre sıralan-
mış, sonra bir de İstiklal Marşı…
Bu kadar şampiyonaya gidiyorsunuz, sizi takip eden
bir medya var mı?
Gerektiği kadar olmasa da bizi takip eden bir
medya oldu. Gazetelere çıktık, iki defa canlı
yayına çıktık. Cumhurbaşkanımız Abdullah
Gül’ün yanına gittik. En çok o zaman haberlere
konu olduk. Yani adaletsiz de olsa haberlerde
biraz yer aldık. Ama dünya kupasına bile gide-
meyen bir futbol takımının, dünya şampiyonu
olan bizlerden daha çok medyada yer alması
bizi çok üzdü.
İdol olarak örnek aldığınız isimler var mıdır ve bunları
neden idol seçtiniz?
Eğer birisini idol olarak alıyorsanız şuan o sizin
olmak istediğiniz yerde olduğu içindir. Benim
istediğim Türkiye Karate A takımında yer
almak. A takımdan da idol olarak
gördüğüm Arslan Çalışkan abi.
Gerek insaniyetiyle gerek
başarılarıyla örnek alınması
gereken birisi olduğunu
düşünüyorum.
Sizler gibi başarılı bir
sporcu olmak elbette
birçok gencimizin haya-
lidir. Sporun sizi uzak
tuttuğu olumsuzluklar
var mı? Bu konuda genç
arkadaşlarınıza hangi tavsi-
yelerde bulunursunuz?
Biz vaktimizin ve ener-
jimizin çoğunu antren-
manlarda harcıyoruz. Ders
çalışma vakitlerimiz de zaten
belli. Biz spor yapmasaydık ne
yapacaktık, enerjimizi neye harcaya-
caktık? İllaki bu enerjiyi bir şekilde atacaktık ya
zararlı ya faydalı şeylerle. Biz vaktimizin çoğunu
kulüpte geçiriyoruz.
Bu başarıda hocalarınızın rolü nedir?
Federasyon yönetimimizin bizim için her şeyin en
iyisini düşündüğünü gönül rahatlığıyla söyleyebili-
rim. Kamp alanımız mükemmeldi, çalışma prog-
ramlarımız çok iyiydi. Hocalarımızı her gördüğü-
müzde onlara hep teşekkür ettik.
Teknik direktörümüz Cengiz Çınar, teknik kurul-
daki hocalarımız, özellikle antrenörümüz İbrahim
Akbulut bir dakika yanımızdan ayrılmadılar. Anne-
miz babamız gibi her dakika yanımızdaydı İbrahim
hoca. Bizim bu başarımızda emeği geçen tim hoca-
larımıza en derin saygı ve sevgilerimizi sunuyoruz.
Bu şampiyonluk bizi daha da şevklendirdi, daha
çok çalışıp, daha çok başarıla elde edeceğiz.
69
