belirlemek mümkün olmamaktadır. Ayrıca kalede
var olduğu söylenen Kilise de belirlenememekte-
dir. Kalede beş değişik su sarnıcı vardır. Bunlardan
dördü kapalı, bir tanesi açıktır. Halkın 40 badal
(basamak) dediği bu yer altı su tünellerinin örnekleri
Hitit döneminde görülmektedir. Benzer bir tünel
Çamoluk’ un Kaledere köyü
kalesinde bulunmaktadır.
Çocuk Kütüphanesi ( Katolik
Kilisesi )
Çınarlar mahallesinde bulunan
ve çocuk kütüphanesi olarak
kullanılan yapı aslen Fransız
Katolik Kilisesidir.1800’lü yılların
sonlarında inşa edilmiştir.
Kaya Kilise
Bu günkü askerlik şubesi arkasındaki
eski Lonca yolu üzerindedir. Hıris-
tiyanlığın ilk yayıldığı yıllardan
kalma bir kaya tapınağıdır. Gizli
ayinlerin yapıldığı ilk kapalı
mabetlerdendir. Panaia ve Surp
Sarkiz adlarıyla da bilinen ve üç
katlı olduğu söylenen tapınak
geçmişte şifahane olarakta kulla-
nılmıştır.
Kufa Kuyusu
Pontus döneminden kaldığı sanılan
kuyu, kalenin eteğinde ve yeni açılan
yolun kenarındadır. Kale’nin su
ihtiyacını karşılamak için
açılmıştır. Gizli geçitlerle
de bağlantılı olduğu söylenir.
Kuyunun ağız kısmı iki metre
yüksekliğinde 80 cm. genişliğin-
dedir. Kesme taşlardan örül-
müştür. Kesme taşlardan sonra
kuyu genişlemekte ve 7-8 metre
derinliğe inmektedir.
Millet Bahçesi Kapısı
Vilayet binası önündeki parkın
taştan, kemerli kapısıdır. Kapıda üç
kitabe bulunmaktadır. Kitabelerden
anlaşıldığına göre kapı kaymakam Ziya bey ve
belediye reisi Kaptan Yorgi tarafından yaptırılmıştır.
Seyyit Vakkas Türbesi
Osmanlı Padişahı Fatih Sultan Mehmet Han döne-
minde Giresun’un fethi sırasında büyük yararlılıklar
gösteren ve yapılan çatışmalarda şehit düşen Uç Beyi
Seyit Vakkas’a aittir. Mezar 15. yüzyılda, Türbe ise 19.
yüzyılda yapılmıştır.
Kale Camii
Kale mahallesindeki mimari değeri yüksek bir yapıdır.
İki yazıtı vardır. Giriş kapısı üstündeki 1830 tarihli
yazıtında ilk camii Dizdarzade Emetullah Hanımın
yaptırdığı bildirilmektedir.1912 tarihli yazıtındaysa da
caminin Sarı Mahmut Zade El-Hac Mustafa
Efendi tarafından yeniden inşa ettirildiği
belirtilmektedir.
Yöresel Yemekler
Karalahana Çorbası:
Karalahana,
sahil kesiminde en çok tüketilen
bir sebzedir. Çorbasına mısır unu,
mısır yarması, fasulye katılarak
yapılır.
Döşeme:
Karalahanadan yapılan
koyu bir yemek türüdür, içine mısır
yarması katılır.
Diple (Otduk):
Karalahana, Fasulye, Fiğ
ucu gibi çeşitli sebzelerden yapılmaktadır.
Kabak Kabuğu Kavurması:
Kara ka-
bağın kabuğundan yapılır. Bunun
için özel kabaklar seçilir. Kabak
kabuğu haşlandıktan sora suyu
süzülerek, soğan ve fasulye ile
kavrularak yapılır.
Diken Ucu (menavcan) :
Karadeniz
de yetişen, asma şeklinde olan
bir dikenin, ilk bahardaki yaprak
sürümlerinden, Kavurma şeklinde
yapılan bir yemek türüdür.
Sakaca :
Fındık bahçesinde, ilk ba-
harda yetişen bir ot türünden, kavrularak
yapılan bir yemektir.
Siron:
Yarı pişmiş yufkalardan yapıl-
maktadır. Yufkalar rulo yapıldıktan
sonra iki üç santim ara ile kesilip
bir tepsiye, kesik kısımları üzerine
dizilir. Üzerine yoğurt dökülür, sa-
rımsaklı tereyağı eritilerek üzerine
dökülür ve son olarak fırında hafif
ısıtılır.
Fasulye Turşusu:
Yeşil fasulyeden
yapılan ve yörede en çok tüketilen
turşudur.
Galdirik Turşusu:
Galdirik denilen,
yabanda yetişen sebzenin sapından yapıl-
maktadır. İlkbaharda yapılır.
Mısır Ekmeği:
Eskiden darı ekmeği denilirdi. Yörenin
sofralarında olmazsa olmazlardandı eskiden, günü-
müzde çok tüketilmemektedir. Önceleri sac üstünde
yapılıyordu. Son yıllarda kuzinenin fırınında tepside
yapılmaktadır. Hamsi kızartmasını veya ısırgan
yemeğinin yanında bir baş soğan ile öyle tatlı olur ki.
Fırında kurutulan mısırdan yapılan ekmeği ise köy
yortuna doğrayınca lezzetinden geçilmez.
63
