26
Siz Twitter’in sempatik, heyecanlı doktoru olarak
biliniyorsunuz. Belli bir alanda sınırlı kalmayıp
sağlıklı yaşam hakkında attığınız birçok tweet,
sosyal medya kullanıcılarını anlık ve doğru olarak
bilgilendiriyor. Ama sizin Tıp’tan önce mühendis
olma hayallerinizin de olduğunu öğrendik. Ne idi
sizi Tıp’a ve haliyle kalp damar cerrahisine yönlen-
diren, sevdiren?
Hayatım boyunca aslında hep mühendis olmak
istedim, bir mühendis, profesör babanın evladı
olarak hep doğru yolun bu olduğunu düşün-
müştüm. Çok başarılı bir lise hayatım yoktu
belki ama hep bir beceriklilik halim vardı. Ço-
cuk yaşta her erkeğin yaptığı gibi yap-boz yön-
temiyle kendimi geliştirdim belki de. Elektronik
ürünlere merak vs beni hep bu alana doğru
itti. Tabii ki rol model olarak çok başarılı olan
babamın da takipçisi olmak aklıma farklı bir şey
getirmiyordu. 1999 yılında liseden mezun oldu,
o yıl üniversiteyi kazanamamıştım. Hayatta hep
başarıyı hedef alan ve her konuda da başarılı
olmamı isteyen babamı üzmüştü bu durum ve
okumaktansa bir meslek edinmeye karar ver-
dim. Bilgisayar ve görsel iletişimmerakım beni
farklı bir meslek grubuna, inanmayacaksınız
ama kameramanlığa itti. Bir yere iş başvurusu
yaptım ve hemen kabul edilmiştim. Tabi en
azından ben öyle sanıyordum...
Kameraman asistanı oldum!
Aslında perde arkasında babamın kurguladığı
bir senaryoda işçi olmuştum. Bugün ünlü olarak
bilinen bir ekran yıldızının stüdyosunda kame-
raman asistanı olarak başladımmesleğe. Günler
geçti ama asistanlık geçmedi. Kamera ağayı
taşımak, kablo ve dağınıklığı toplamak başlıca
görevlerim oldu. Tabi ki hepsi koca bir bezdirme
senaryosuymuş. Çalışmanın bana göre olmadı-
ğını anlayarak aileme okumak istediğimi söy-
ledim, onların da zaten bu sonucu beklemeleri
ile tam desteklerini alarak üniversite sınavlarına
hazırlandım. Sınav sonrası 9 mühendislik tercihi
yapmıştım, ailem araya bir tane de tıp fakültesi
yazmamı istediler. Böyle bir niyetim olmadı-
ğı gibi, tababete ilgim dahi yoktu. Yerleştirme
sonuçları açıklandı ve tıp fakültesini kazandığımı
duyan ailemde bir kaos hakim oldu.
Annem rüyalarında beni doktor önlüğüyle
görürmüş.
Annem -çocukluğumdan beri beni doktor
önlüğü ile gördüğü rüyaları anlatan kişi- bu
sonuçtan dolayı çok mutlu olurken, her ne ka-
dar tercihi yapmama vesile olsa da meslekleri
mühendisler ve diğerleri olarak ayıran babamı
biraz üzmüştü bu sonuç. Bende hayatının daha
başında olan bir öğrenci olarak kendimi tam
ortada hissediyordum, aslında fakülteyi bitire-
bileceğimi bile hayal etmiyordum. Doktorluk
mesleği insana ve mesleğe olan aşkla ancak
yapılabilir. Duygusal bir yapım var, okula
başladığım ikinci hafta dekanımız hastaneye
götürdü bizleri – hastane ortamını yolun ba-
şında hissedebilmemiz için- ve o gün öylesine
giydiğim beyaz önlük kalbime dokundu, sonuç
olarak hayatımda ilk görüşte/hissedişte aşkı
mesleğime karşı hissetmiş oldum. Daha yolun
başında çok çalışmaya başladım ve daha birin-
ci sınıfta karar verdim kalp cerrahı olmaya.
Prof. Karatay beni büyük cerrah olarak çağırırdı
Fakülteyi başarı bursu ile bitirdim, hiç tatil
yapmadım, durmadan kalp cerrahlığı için
çalıştım öyle ki adeta doktor değil kalp cerrahı
olarak mezun olacakmışım gibi odaklandım.
Hocalarımdan günümüzde diyeti ile oldukça
popüler olan Prof. Canan Karatay hep büyük
cerrah diye çağırırdı beni, eh neticede kardi-
yologlar ile kalp cerrahları arasında tatlı bir
mesleki çekişme vardır; bunu öğrencilikte
hissetmeye başlamıştım. Önemli yerlerde staj
yaptım, hayatıma yön veren insanları tanıdım.
3. sınıfta Prof. Mehmet Öz ile yollarım kesişti.
yanında 3 ay kaldıktan sonra ülkeme dönmek
Bilgisayar ve görsel iletişimmera-
kımbeni farklı bir meslek grubuna,
inanmayacaksınız ama kamera-
manlığa itti.
“
