öyle değil. Hava yolları haritasına bakın; tüm kırmızı çizgiler
İstanbul’da buluşuyor. Bu Türkiye’nin ekonomik, sosyolojik,
siyasi ve eğitim bakımdan mevcut bir resmi. Herkes gözünü
İstanbul’a çevirmiş durumda. İstanbul bu ağırlığı artık
kaldıramıyor. Birçok bakımdan arıza veriyor. Türkiye’nin ge-
lişebilmesi için bu ağırlığın eşit dağıtılması lazım. Gerçi Tür-
kiye’de her ilde bir üniversite oldu ama bu işin daha başı.
Gençlerin bulundukları yerde hem en yüksek seviyede
eğitim alabilecekleri hem de iş imkânına kavuşabile-
cekleri bir Türkiye olması gerekiyor. Türkiye o zaman
asıl büyük, müreffeh bir ülke olabilir. Bu konuda dedi-
ğim gibi henüz ilk adım atıldı. Örneğin; Malaga’da bir
öğrenci Madrid’e, Barselona’ya okumaya gide-
yim diye düşünmüyor. Malaga’da da hayatını
idame ettirecek çok şey var; büyük katedral,
Picasso müzesi, ekonomisi, modaevleri,
sineması, tiyatrosu, sosyal hayatı her
şey var. Ülkemize dönersek; örneğin
Mersin’de ne var? Uçsuz bucaksız
bir gettodan başka? Gençleri kendi
şehirlerinde tutmak, istihdamı
ona göre sağlamak, sosyal hayatı
oralarda da yaşatmakla mo-
derniteyi tam sağlamış oluruz.
Ama geleneksel kültürden,
özümüzden ve değerlerimiz-
den vazgeçmeyerek…
Piyasa kapitalizmi
gencin etrafına
gelenekten, aile
değerlerinden çok
daha güçlü bir
ikon çiti çekiyor.
yesilay.org.tr
43
YESiLAY
•
MAYIS
2014
